Η θεατρική συγγραφέας Helen Jerome δημιουργεί μια συναρπαστική σκηνική εκδοχή του ομώνυμου μυθιστορήματος της Σαρλότ Μπροντέ, το οποίο μετέφρασε ο Λυκούργος Καλλέργης. Η νεαρή Τζέιν Έιρ έρχεται στο Θόρνφιλντ, το κτήμα του μελαγχολικού Ρότσεστερ, για να γίνει γκουβερνάντα της Αντέλ. Ο Ρότσεστερ, εξαιτίας της τραγωδίας που τον βρήκε στη ζωή του, απομονωμένος από όλους εκτός από την τρελή γυναίκα του, έχει γίνει πικρόχολος, σκυθρωπός, σαρκαστής και απλησίαστος. Καθώς η παρουσία της Τζέιν αρχίζει να του φτιάχνει τη διάθεση, έρχονται σε συνεννόηση που υποτίθεται ότι θα οδηγήσει σε γάμο. Όταν αποκαλύπτεται το μυστικό του Ρότσεστερ, η Τζέιν φεύγει από το Θόρνφιλντ, και επιστρέφοντας ανακαλύπτει ότι η τρελή έχει κάψει το κτήμα πεθαίνοντας και η ίδια στη φωτιά, αφήνοντας τον Ρότσεστερ ελεύθερο.

Αίτηση άδειας χρήσης παραστασιακών δικαιωμάτων

---

ΠΡΟΣΩΠΑ
Κυρία Φέρφαξ, 55 χρόνων
Λία, καμαριέρα, 20-25 χρόνων
Τζέιν Έιρ, 19 χρόνων
Κύριος Ρότσεστερ, 40 χρόνων
Αντέλ Βάρενς, μικρό κορίτσι 5-7 χρόνων
Γκρέις Πουλ, φύλακας της Μανιακής, 35 χρόνων
Ρίτσαρντ Μέισον, αδελφός της Μανιακής, 20 χρόνων
Μανιακή, 30 χρόνων
Μπλανς Ίνγκραμ, 20-25 χρόνων
Λόρδος Ίνγκραμ, 55-60 χρόνων
Λαίδη Ίνγκραμ, 50 χρόνων
Μπριγκς, δικηγόρος
Αιδεσιμότατος Γουντ, νέος κληρικός
Ντιάνα Ρίβερς, 20 χρόνων
Πάστορας Τζον Ρίβερς, αδελφός της, νέος κληρικός
Χάνα, μεσόκοπη, μαγείρισσα των Ρίβερς
*Η υπόθεση εκτυλίσσεται στην Αγγλία. Εποχή 1847-1850.

(απόσπασμα από το θεατρικό έργο)

ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Ω, Τζέιν, τι θαυμάσια γυναίκα που είσαι… Τζέιν, θέλω τη γυναίκα μου!
ΤΖΕΪΝ: Τη γυναίκα σου;…
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Πρώτη φορά το ακούς αυτό;…
ΤΖΕΪΝ: Δεν θυμάμαι να σ’ άκουσα πριν να το αναφέρεις.
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Και δεν σ’ αρέσει που τ’ ακούς τώρα;…
ΤΖΕΪΝ: Εξαρτάται από την εκλογή που κάνεις!
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Εσύ να κάνεις την εκλογή!… Θα δεχτώ την απόφασή σου!…
ΤΖΕΪΝ: Διάλεξε αυτήν που σ’ αγαπά περισσότερο!
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Θα διαλέξω αυτήν που αγαπώ περισσότερο!… Τζέιν Έιρ! Θέλεις να με παντρευτείς;…
ΤΖΕΪΝ: Με μεγάλη μου ευχαρίστηση!…
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Να παντρευτείς έναν άντρα τυφλό, που θα πρέπει να τον οδηγείς από το χέρι;
ΤΖΕΪΝ: Με μεγάλη μου χαρά!…
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Αλήθεια, Τζέιν;…
ΤΖΕΪΝ: Αλήθεια!…
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Ω, αγαπημένη μου!… Ο Θεός θα σ’ ευλογήσει και θα σ’ ανταμείψει.
ΤΖΕΪΝ: Για ό,τι καλό έχω κάνει στη ζωή μου μ’ ανταμείβει τώρα! Να είμαι γυναίκα σου!… Είναι για μένα η μεγαλύτερη ευτυχία πάνω στη Γη!…
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ, ταπεινά: Χαίρεσαι επειδή θυσιάζεσαι;…
ΤΖΕΪΝ, σηκώνεται και τον κοιτάζει κατάματα: Γιατί θυσιάζομαι;… Για να στερηθώ την πείνα μου μια και βρήκα τροφή; Για να ’χω το προνόμιο ν’ αγκαλιάζω εκείνον που εκτιμώ; Για να φιλάω τα χείλη αυτού που αγαπώ; Για να στέκομαι στο πλάι εκείνου που εμπι- στεύομαι;… Αυτό θα πει θυσιάζομαι;… Αν ναι, τότε με χαρά μου δέχομαι τη θυσία!…
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Και τα ελαττώματά μου, Τζέιν;… Η αναπηρία μου;…
ΤΖΕΪΝ: Για μένα δεν υπάρχει τίποτ’ απ’ αυτά!… Τώρα σ’ αγαπώ περισσότερο, τώρα που μπορώ κι εγώ να σου είμαι πραγματικά χρήσιμη, παρά τότε που ήσουνα περήφανος κι ανεξάρτητος και περιφρονούσες κάθε άλλο ρόλο στη ζωή, εκτός από τον ρόλο του δωρητή και του προστάτη!…
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ, σηκώνεται, πιάνει στα χέρια του την Τζέιν: Ναι, μισούσα κάθε βοήθεια απ’ τους άλλους, κάθε συμβουλή και προστασία!… Αλλά η δικιά σου γλυκιά κηδεμονία θα είναι μια ατέλειωτη χαρά για μένα!…
(Αυταρχικά, κρατώντας την με τα χέρια του σε απόσταση, τώρα που είναι βέβαιος πως δεν τον παντρεύεται από οίκτο.)
Εσύ, Τζέιν, μου ταιριάζεις!… Εγώ, σου ταιριάζω;…
ΤΖΕΪΝ: Μου έρχεσαι γάντι!…
ΡΟΤΣΕΣΤΕΡ: Φίλησέ με, λοιπόν, αγαπημένη μου!…
ΤΖΕΪΝ, τρέμοντας: Ω, μάλιστα, κύριε Ρότσεστερ!… Ευχαρίστως!…