Η Sor Juana Inés de la Cruz έρχεται στο τέλος του Ισπανικού Χρυσού αιώνα και με μια ιδιαίτερη ματιά επεξεργάζεται τη θεατρική κληρονομιά των Lope de Vega, Pedro Calderon, Tirso de Molina με έντονο το φαρσικό και κυρίως το παρωδιακό στοιχείο.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου Το σπίτι των πόθων, σε μετάφραση Κώστα Μαντζάκου· η Λεονόρ και ο Κάρλος ετοιμάζονται να κλεφτούν, αλλά ο Πέδρο, που είναι ερωτευμένος μαζί της, την απαγάγει. Μ’ αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να εκβιάσει τον γάμο τους. Η αδερφή του, η Άννα, είναι με τη σειρά της ερωτευμένη με τον Κάρλος, παραμελώντας τον πιστό θαυμαστή της, τον Χουάν. Όταν μαθαίνει ότι η Λεονόρ είναι αντίζηλός της, αυτό την κάνει ακόμα πιο αποφασισμένη να κερδίσει τον Κάρλος. Όλοι καταλήγουν στο σπίτι της Άννα, προσπαθώντας να ξεδιαλύνουν το μπέρδεμα.
Αίτηση άδειας χρήσης παραστασιακών δικαιωμάτων
ΠΡΟΣΩΠΑ
Ντόνια Άννα: ευγενής, αδερφή του ντον Πέδρο, αγαπιέται από τον ντον Χουάν, αγαπάει τον ντον Κάρλος
Σέλια: υπηρέτριά της
Ντόνια Λεονόρ: ευγενής, αγαπάει τον ντον Κάρλος
Ντον Κάρλος: ευγενής, αγαπιέται από την ντόνια Άννα, αγαπάει την ντόνια Λεονόρ
Καστάνιο: υπηρέτης του ντον Κάρλος
Ντον Πέδρο: ευγενής, αδερφός της ντόνια Άννα, αγαπάει την ντόνια Λεονόρ
Ντον Ροντρίγκο: ευγενής, πατέρας της ντόνια Λεονόρ
Χερνάντα: υπηρέτρια του ντον Ροντρίγκο και παραμάνα της ντόνια Λεονόρ
Ντον Χουάν: ευγενής, φίλος του ντον Πέδρο, αγαπάει την ντόνια Άννα
Μουσικοί
[απόσπασμα από το κείμενο]
ΣΕΛΙΑ
Δυο άντρες άφησαν αυτή την κυρία να την προσέχουμε, μέχρι να πιάσουν τον συνοδό της, που λένε ότι σκότωσε κάποιον.
ΝΤΟΝΙΑ ΑΝΝΑ
Τι σημαίνουν όλ’ αυτά; Σέλια, κάλεσέ τους αμέσως πίσω να την πάρουν πάλι μαζί τους. Δεν δεχόμαστε αγνώστους τέτοια ώρα, αυτό είναι ένα αξιοπρεπές σπίτι.
ΣΕΛΙΑ (παράμερα)
Ωραία κάνει την αθώα η κυρά μου, ώσπου να πιαστεί η άλλη στη φάκα.
ΝΤΟΝΙΑ ΛΕΟΝΟΡ
Με την ψυχή στο στόμα, καθώς λένε, σε ικετεύω, ευγενική μου οικοδέσποινα, να με λυπηθείς, σώζοντας
–αν όχι τη ζωή– τουλάχιστον την τιμή μου. Μην τους αφήσεις να με πάρουν πάλι εκεί, όπου ό,τι έχει απομείνει απ’ το καλό μου όνομα, θα χαθεί για πάντα. Είμαι άγνωστη αλλά όχι και ανάξια του οίκτου σου.
ΝΤΟΝΙΑ ΑΝΝΑ
Δεν χρειάζεται να γονατίζεις μπροστά μου· τα λόγια κι η θωριά σου προδίδουν την ευγένεια της καταγωγής και της ψυχής σου. Να με συγχωρείς που απ’ την αναστάτωση φάνηκα απρόσιτη και αγενής. Δεν σε γνωρίζω, αλλά η ικεσία σου μου άγγιξε την καρδιά. Πώς θα μπορούσα να σε βοηθήσω; Δώσε μου το χέρι σου και πες μου πώς κατέληξες σ’ αυτήν τη δύσκολη θέση;
Εγώ, που πάντα νόμιζα ότι η ομορφιά μάς προστατεύει απ’ τη δυστυχία – ειδικά μια ομορφιά σαν τη δική σου.
ΣΕΛΙΑ (παράμερα)
Καλή αρχή – ακόμα δεν ήρθε και φαίνεται να την ζηλεύει κιόλας.
ΝΤΟΝΙΑ ΛΕΟΝΟΡ
Άκου, λοιπόν, την ιστορία μου, αν κι από ντροπή θα ’πρεπε καλύτερα να σωπαίνω.
ΣΕΛΙΑ (πλησιάζει)
Εμάς να μη μας ντρέπεσαι. Σ’ ακούμε με προσοχή.
(Μόνη της.) Τρελαίνομαι για ιστορίες!
ΝΤΟΝΙΑ ΛΕΟΝΟΡ
Ας γίνει, τότε, η διήγησή μου διασκέδαση στο ξενύχτι σας και βάλσαμο στο δικό μου μαράζι. Ονομάζομαι Λεονόρ και γεννήθηκα αρχοντοπούλα. Δεν θα προσποιηθώ ότι δεν ξέρω πως η ζωή με προίκισε με ομορφιά. Πώς όμως να συνεχίσω; Μακάρι να βρισκόταν κάποιος άλλος να μιλήσει για μένα, γιατί λόγια και σιωπή με βάζουν σ’ ένα δίλημμα: αν πω ότι ήμουν φημισμένη για τη σεμνότητά μου, η ομολογία αυτή και μόνο με βγάζει ψεύτρα· αν σωπάσω, η ιστορία μου μένει μισή. Οι άντρες από πολύ νωρίς πρόσεξαν τις γνώσεις μου και ύμνησαν τις αρετές μου, που το πάθος τους τις έκανε να φαντάζουν μεγαλύτερες απ’ ό,τι στ’ αλήθεια ήταν. Με ακολουθούσαν παντού, χωρίς όμως εγώ να ανταποκρίνομαι. Μέχρι που γνώρισα τον ντον Κάρλος ντε Ολμέδο, που στάθηκε αδύνατο να τον αγνοήσω.