Ο Αλφρέντ Ζαρύ με το έργο O Υμπύ Βασιλιάς, σε μετάφραση Γιάννη Θηβαίου, μαστιγώνει αλύπητα τον αδίστακτο τυχοδιωκτισμό, το στυγνό έγκλημα της εξουσίας, την αρπακτική αδηφαγία του δυνάστη. Είναι ένα έργο γραμμένο ανορθόδοξα, όπου ο παραλογισμός συναγωνίζεται το γκροτέσκο και το απίθανο. Οι σκηνές διαδέχονται η μία την άλλη σαν καταρράκτες ψυχρολουσίας εναντίον κάθε συμβατικότητας.
Σε μια φανταστική Πολωνία, ο λοχαγός των δραγόνων αποφασίζει με την προτροπή της γυναίκας του να ανατρέψει τον βασιλιά της χώρας. Αν και η ανταρσία αποκαλύπτεται, ο Υμπύ κατορθώνει να γλιτώσει σφάζοντας τη βασιλική οικογένεια και αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας. Στο τέλος όμως ο Υμπύ ηττημένος από τον πόλεμο τρέπεται σε φυγή.
Αίτηση άδειας χρήσης παραστασιακών δικαιωμάτων
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Κυρ Υμπύ
Κυρά Υμπύ
Καπετάν Μπορντούρας
Ο βασιλιάς Βενσεσλάς
Η βασίλισσα Ροζαμούνδη
Μπολεσλάς
Λαντισλάς
Μπουγκρελάς = γιοι τους
Οι σκιές των προγόνων
Ο στρατηγός Λάσκι
Στανισλάς Λεζίνσκι
Ζαν Σομπιέσκι
Νικολάς Ρένσκι
Ο τσάρος Αλέξης
Ζιρόν, Πιλ, Κοτίς: παλατιανοί
Συνωμότες και στρατιώτες
Λαός
Μισέλ Φεντέροβιτς
Ευγενείς
Δικαστές
Σύμβουλοι – Γραμματικοί
Χρηματιστές
Φοροεισπράκτορες
Χωρικοί
Όλος ο ρωσικός στρατός
Όλος ο πολωνικός στρατός
Οι σωματοφύλακες της κυράς Υμπύ
Λοχαγός
Η αρκούδα
Το άλογο που εισπράττει τους φόρους
Η μηχανή αποκεφαλισμού
Το τσούρμο
Ο κυβερνήτης
Μαυρούκος
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
ΚΥΡ ΥΜΠΥ
Σκατρά.
ΚΥΡΑ ΥΜΠΥ
Τι ωραία που τα λέτε, κυρ Υμπύ. Είστε και πολύ αλήτης.
ΚΥΡ ΥΜΠΥ
Να σου δώσω μία, κυρά Υμπύ.
ΚΥΡΑ ΥΜΠΥ
Για μένα, κυρ Υμπύ, άλλος είναι αυτός που πρέπει να σκοτώσεις.
ΚΥΡ ΥΜΠΥ
Μα το πράσινό μου καυλιτζέκι, δεν καταλαβαίνω τίποτα.
ΚΥΡΑ ΥΜΠΥ
Τι είπατε, κυρ Υμπύ; είσαστε ευχαριστημένος με όσα έχετε;
ΚΥΡ ΥΜΠΥ
Μα το πράσινό μου καυλιτζέκι, σκατρά, μαντάμ, και βέβαια είμαι ευχαριστημένος. Και ποιος δεν θα ήταν στη θέση μου; λοχαγός των δραγόνων, έμπιστος του βασιλιά Βενσεσλάς, παρασημοφορημένος από το τάγμα του Κόκκινου Αετού της Πολωνίας και τέως βασιλιάς της Αραγονίας· τι άλλο καλύτερο θέλετε;
ΚΥΡΑ ΥΜΠΥ
Πώς! Ένας πρώην βασιλιάς της Αραγονίας ικανοποιείται οδηγώντας στις παρελάσεις καμιά πενηνταριά λακέδες αρματωμένους με μαχαίρια που κόβουνε τα λάχανα, τη στιγμή που θα μπορούσε να διαδεχτεί τον βασιλιά της Πολωνίας και να φορέσει στην κεφάλα του το στέμμα;
ΚΥΡ ΥΜΠΥ
Α! κυρά Υμπύ, δεν καταλαβαίνω τίποτα απ’ όσα λες.
ΚΥΡΑ ΥΜΠΥ
Μα να είσαι τόσο βλάκας!
ΚΥΡ ΥΜΠΥ
Μα το πράσινό μου καυλιτζέκι, ο βασιλιάς Βενσεσλάς είναι ακόμα ζωντανός κι είναι καλά· αλλά και να πεθάνει, δεν αφήνει πίσω του ένα τσούρμο παιδιά;
ΚΥΡΑ ΥΜΠΥ
Ποιος σ’ εμποδίζει να σφάξεις όλη την οικογένεια και να πάρεις τη θέση του;
ΚΥΡ ΥΜΠΥ
Αχ! κυρά Υμπύ, με βρίζεις τόσην ώρα, αλλά αν πάμε έτσι σε βλέπω να σε καθαρίζουνε.
ΚΥΡΑ ΥΜΠΥ
Ε! κακομοίρη μου. Άμα με καθαρίζανε εμένα, ποιος θα σου μπάλωνε τα βρακιά;