Η σατιρική παρωδία Νόρμα ή Ο έρωτας ενός πολιτικού, γραμμένη μέσα σε μόλις δέκα ημέρες από τον Νορβηγό δραματουργό, Χένρικ Ίψεν, και σε μετάφραση της Ιωάννας Λιούτσια, πρωτοδημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 1851 στο εβδομαδιαίο λογοτεχνικό ‒με ιδιαίτερη έμφαση στη σάτιρα‒ περιοδικό Andhrimner. Η πρώτη του σκηνική παρουσίαση έγινε μόλις το 1994 στο Trondheim από μία θεατρική ομάδα φοιτητών, καθιστώντας το ως το ιψενικό έργο που περισσότερο απ’ όλα άργησε να βρει τον δρόμο του για τη σκηνή. Όχι χωρίς αιτία, ωστόσο, αν αναλογιστούμε πως πρόκειται για ένα έργο που δεν γράφτηκε με στόχο να παρασταθεί αλλά να δημοσιευθεί σε μία σατιρική εφημερίδα.
Ποια είναι όμως η υπόθεση της όπερας Νόρμα που κεντρίζει τόσο το ενδιαφέρον του Ίψεν ώστε να γίνει το όχημα που θα τον οδηγήσει στην καταφανή σατιρική κριτική του εναντίον του Κοινοβουλίου το 1851; Η Νόρμα, λοιπόν, είναι πρωθιέρεια των δρυίδων και κατοικεί στη Γαλατία, η οποία βρίσκεται υπό ρωμαϊκή κατοχή. Ανθύπατος της επαρχίας που ανήκει η Γαλατία είναι ο Pollione με τον οποίο η Νόρμα, σπάζοντας τον όρκο αγνότητας των δρυίδων, συνάπτει σχέσεις και τελικά μένει έγκυος και γεννάει δύο γιους. Μαθαίνει, όμως, πως ο Pollione είναι ερωτευμένος με τη νεαρή φίλη της την Adalgisa, η οποία είναι επίσης ιέρεια των δρυίδων και θέλοντας να τον εκδικηθεί δίνει το σύνθημα στους Γαλάτες να επαναστατήσουν ενάντια στους Ρωμαίους κατακτητές. Σύμφωνα με το εθιμικό δίκαιο των Ρωμαίων, για να εξασφαλίσουν τη νίκη, ο Pollione θα έπρεπε να θυσιαστεί και να ριχτεί στην πυρά. Η Νόρμα θέλει να του σώσει τη ζωή και, αφού τον παρακαλεί να επιστρέψει σ’ εκείνη κι αυτός αρνείται, προθυμοποιείται να πάρει εκείνη τη θέση του στην πυρά και να θυσιαστεί. Όταν το βλέπει αυτό ο Pollione συγκινείται και την ακολουθεί στην πυρά.
O Ίψεν παίρνει το βασικό σχήμα του ερωτικού τριγώνου καθώς και την πολιτική του χροιά και τα μεταπλάθει σε κάτι εντελώς διαφορετικό. Εδώ, το ερωτικό τρίγωνο δεν είναι παρά μόνο ένα καλούπι για να φτιάξει και να παρουσιάσει με τρόπο γλαφυρό και ζωντανό τι ακριβώς συμβαίνει εντός του Κοινοβουλίου. Τα πρόσωπα της ιστορίας του είναι πραγματικά και όσα ισχυρίζεται για το πώς οι άνθρωποι αλλάζουν θέσεις και ιδέες ανάλογα με τη βόλεψή τους δεν είναι παρά στοιχεία της πολιτικής ζωής της εποχής του.
Αίτηση άδειας χρήσης παραστασιακών δικαιωμάτων
ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Νόρμα παίζεται από την αντιπολίτευση
Ανταλγκάσια, η καλή της φίλη παίζεται από την κυβέρνηση
Σέβερους, ο εραστής των δύο γυναικών παίζεται από έναν «φιλελεύθερο» (ή κάποιον που αποτυγχάνει στο να είναι αυτό ‒ για παράδειγμα τον κύριο Stabell)
Αρίοβιστ, πατέρας της Νόρμας και παλιός δρυΐδης παίζεται από τον κύριο Ueland
Οι δύο φυματικοί γιοι της Νόρμας και του Σέβερους παίζονται από το κοινοβουλευτικό σώμα του 1848 και το κοινοβουλευτικό σώμα του 1851
Χορός αντρών δρυίδων παίζεται από φρόνιμα και λογικά μέλη της αντιπολίτευσης μαζί με τον Skjerkholdt.
Χορός γυναικών δρυίδων παίζεται από τα σιωπηλά μέλη του Κοινοβουλίου
Πρώτη Πράξη
Ένα πυκνό, σκοτεινό δάσος. Πίσω, τα νορβηγικά βουνά. Μπλε ανεμώνες και «κονκάρδες ελευθερίας» ανθίζουν στις κορυφές των πεύκων. Στο κέντρο της σκηνής υπάρχει ένα ιερό άγαλμα, κάτω από το οποίο είναι χαραγμένη μέσα σε γυάλινο πλαίσιο η φράση «Έργο της Ελευθερίας».
ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
Εμφανίζεται ο Αρίοβιστ μαζί με τον χορό των αντρών και των γυναικών δρυίδων. Τους οδη γούν τρομπετίστες.
ΑΡΙΟΒΙΣΤ
Εδώ στεκόμαστε, στην πιο ελεύθερη απ’
της Ελευθερίας γη,
στον παλιό, καλό
(μόνος του)
Για τη Νορβηγία είναι πράγματι μια τρομερά αρχαία γη.
ΧΟΡΟΣ ΑΝΤΡΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΔΡΥΙΔΩΝ
Ναι, ναι, ναι, ναι
ναι, ναι, ναι, ναι!
ΟΛΟΙ
Ναι, στον παλιό, αγαπημένο, αρχαίο Βορρά!
ΑΡΙΟΒΙΣΤ
Όσο δυνατός είναι ο κορμός της πανύψηλης βελανιδιάς
τόσο δυνατή είναι κι αυτή η φράση η χαραγμένη στο γυαλί:
«Έργο της Ελευθερίας»!
Στέρεα καβαλάει το άγαλμα και στέκει·
είναι κρίμα που δεν τη θαυμάζουν κι αυτή!
ΧΟΡΟΣ ΑΝΤΡΩΝ ΔΡΥΙΔΩΝ
είναι κρίμα που δεν τη θαυμάζουν κι αυτή